诗成画往默惆怅,老眼复厌京尘红。 夜泊宁陵 宋代:韩驹 汴水日驰三百里,扁舟东下更开帆。 旦辞杞国风微北,夜泊宁陵月正南。 老树挟霜鸣窣窣,寒花垂露落毶毶。 茫然不悟身何处,水色天光共蔚蓝。 九绝为亚卿作 宋代:韩驹 世上无情似有情,俱将苦泪点离樽。
韩驹(1080~1135)北宋末南宋初江西诗派诗人,诗论家。字子苍,号牟阳,学者称他陵阳先生。陵阳仙井(治今四川仁寿)人。少时以诗为苏辙所赏。徽宗政和初,召试舍人院,赐进士出身,除秘书省正字,因被指...
韩驹朗读 赞(0) 题曾公卷采菊图 九日东篱采落英,白衣遥见眼能明。向令自有杯中物,一段风流可得成。 韩驹朗读 赞(0) 靖康元年自南都移黄州八月十六日华藏民老渡江见访于定山下院一夕别去以诗送之 大师游华藏,法席雄诸方。而我因夙缘,数入忧患场。 道眼宜见绝,交情未相忘。呼舟渡宣化,访我山之阳。
韩驹的诗歌创作讲究“字字有来历”,锤字炼句,追求来历典故,气格流动朗畅。他的诗作往往透露出对现实生活的深刻观察,如《送子文待制归蜀》、《次韵吉父曾园梅花》等作品,情感真挚深沉。他还善于用典,但并不堆砌,如《夜泊宁陵》、《登赤壁矶》等诗作都展现了他的锻造精练。韩驹主张“诗言志,当先正其心志...
韩驹(1080~1135),字子苍,蜀仙井监(今四川仁寿)人。早年从苏辙学。苏辙称其诗如储光羲,吕本中亦引之入江西诗派。有《陵阳集》。 题湖南清绝图 故人来从天柱峰,手提石廪与祝融。两山坡陀几百里,安得置之行李中。下有潇湘水清泻,平沙侧岸摇丹枫。渔舟已入浦溆宿,客帆日暮犹争风。我方骑马大梁下,怪此物象...
带曳黄金重,鞍飞白玉轻。 旧时行乐地,箫鼓入佳城。 其二 五言律诗 押豪韵 昔在昭文馆,从公侍赭袍。 笑谈倾盖旧,风采照人高。 便欲参藜杖,那知奠浊醪。 不堪西北望,松柏暮风号。 故资政忠惠韩公挽词其一宋 ·韩驹 五言律诗 押真韵 籍甚中山守,风流世有人。
名句出处:宋朝韩驹的《九绝为亚卿作》 此情谁会,倚风三弄横竹。 名句出处:宋朝韩驹的《奉和许阁老酬淮南崔十七端公见寄》 木落山高真个是,一雨秋容新沐。 名句出处:宋朝韩驹的《送放生池碑》 不见弄玉吹{1|1}箫,尊前空对此,清光堪掬 名句出处:宋朝韩驹的《时宣义挽词》...
韩驹(1080~1135),字子苍,号牟阳,学者称他陵阳先生。四川陵阳仙井人。少时以诗为苏辙所赏。徽宗政和初,召试舍人院,赐进士出身,除秘书省正字,因被指为苏轼之党谪降,后复召为著作郎,校正御前文籍。宣和五年(1123)除秘书少监,六年,迁中书舍人兼修国史。靖康之难,韩驹客居衢州,与孔端友、孔传善。高宗立,知江州...
韩驹使用这位女子的口吻,写了九首七言绝句,以表达双方难舍难分的情意。 《诗经·豳风·东山》:“我徂东山,慆慆(音滔滔。远貌)不归。”踏乱云:也是形容此行山高路远。《东山》是篇描写士兵出征及时回家的诗,所以用以比葛亚卿因公出差。 后车:副车,待从之车。 红裙:这里是女子的代称。这句是女子的埋怨之...