七言排律论诗作赋吟诗四律求,遣词炼字几多由。浩歌句句皆豪放,玉墨行行尽韧柔。敏捷裁章先入韵,低徊索句慢研修。鸿桥曲径意当迈,剪燕浮鸥情自遒。雪岭梅红凝傲骨,江峰柳绿结朋俦。抒怀总借诗言志,放意常留词说酬。纸上风云心上事,手中湖海性中谋。酒逢知己千杯少,诗遇良朋百卷优。快赋风携春夏雨,...
春风助,日月新,一盏清醅美酒敬知音。塞北展新姿,吟哦一首诗,绿蚁醅香换盏两相宜。红醅添雅趣,千杯万盏助我三分醉,再赋新诗上小楼。东风酒满杯,千山万水酿春醅,新诗吟罢梅花寂寞开。清风助我踏歌行,新绿枝头百鸟鸣,一盏香醅人欲醉,千杯美酒意难平。醉眼开,清风助我上高台,一盏邀明月,浊酒千杯...
诗词歌曲唱风流,赋得新篇意未休,水远山长情不老,云笺一片写春秋。吟诗作赋韵悠长,字里行间词溢香,水秀山青花烂漫,天高云淡雁成双。吟风吹皱水中月,醉眼看穿云外天,词海泛舟寻雅趣,书山漫步赋新篇。裁云织就诗中锦,剪水描成画里春,欲赋新声无好句,且将旧韵换词人。佳词妙句一囊收,作赋吟...
一江碧水诗声唱不停,收尽囊中再看满天星。春水载诗行,青山入画廊,收尽囊中把酒醉斜阳。羞涩少年狂,今日明朝又重阳,酒入愁肠红叶梦难长。天气清,少人行,诗心已共无眠听雨声。入愁肠,泪两行,检点囊中又是菊花黄。成落寞,入酒化凄凉,囊中羞涩无佳句,只盼明朝再起航。羞涩意难平,待到明朝又远行,一...
随风远,知音入梦长,一路行来心已醉,吟诗作赋韵飞扬。高山流水知音少,佳词雅韵多,诗海泛舟字里荡清波。行遍天涯诗酒有缘人,拈来妙句知音不识君。题诗还寄梦,作伴好行舟,吟成妙句知音在上头。何处觅相思,妙句佳词尽是痴,诗海扬帆字里诉情丝。柳成行,喜欲狂,妙句连珠共赏醉琼浆。喜登临,见赤心...
吟诗作赋行间声似催,过眼云烟醉醒几时回。夜色朦胧月似弓,缥缈隐苍穹,蛙声一片欢歌入梦中。绿水绕云烟,朦胧映眼帘,夜半蛙声软语诉缠绵。入梦稀,对斜晖,朦胧月色云烟薄似衣。寂寞陶潜诗酒语,凄凉宋玉管弦声,云烟过眼朦胧月色明。梦难成,云烟过五更,夜半无声风有意,窗前不语月多情。云烟一梦轻,...
诗人作诗有偶然像古人的情况,例如宋朝的王禹偁作桃花诗《春居杂兴》: 两株桃杏映篱斜,妆点商州副使家。何事春风容不得,和莺吹折数枝花。 王禹偁的儿子说:父亲,你这首诗很像杜甫的作品啊。王禹偁赶紧找出杜甫的《绝句漫兴》: 手种桃李非无主,野老墙低还似家。恰似春风相欺得,夜来吹折数枝花。
贵州行赋 酷暑时节,偷闲桂黔洒脱, 青山绿水,享受凉都风光。 程阳八寨,一览侗族鼓楼廊桥姿彩, 镇远古城,感怀黔山福地洞天传承。 三游黄果树,瀑布依旧钱眼爆, 初探织金洞,金盔莫属叹雄奇 。 龙里油画,那是壮阔大手笔, 乌蒙草原,自然联想磅礴诗。 漫步韮菜坪,蜂蝶穿花飞舞, ...
吟诗作赋下一句是什么“吟诗作赋”下一句是“万言不直一杯水”,出自《答王十二寒夜独酌有怀》,这是一首倾诉自己怀抱的抒情诗,揭露了当时朝廷小人得志,有才能的人不被重用,反遭谗毁的现象,表示要超脱荣辱穷达之念,像严光、范蠡那样...
头点了,慰愁肠,吟诗作赋行间词溢香。不寻常,行间词韵香,觅句推敲平仄路,一腔热血慰炎凉。凑韵难成律,拙笔涂鸦不入诗,幸有知音浅句寄情痴。句不惊人语自豪,明月慰辛劳,诗心未老扬帆逐浪高。江南白发慰飘蓬,得句何妨一笑同,诗酒生涯岁月自从容。韵悠长,字里行间词溢香,斟辞寻雅趣,挥毫泼墨慰衷肠...